Op 11 September 2008 werd in Arnhem de Vereniging Nederlandse Chemische Warehousingbedrijven (VNCW) opgericht, de uiteindelijke branchevereniging voor chemische logistiek. De vereniging werd opgericht door Thijs Rutten, Floris Rhemrev en Luciën Govaert. Hieronder volgt een interview met de oprichters: (bijna) 10 jaar later.
Thijs Rutten
‘Op 1 februari 2007 werd ik algemeen directeur van Te Winkel & Oomes BV, een van de grotere spelers in Nederland op het gebied van opslag en distributie van verpakte gevaarlijke stoffen. Opslag van verpakte gevaarlijke stoffen bleek een heel specifiek vakgebied, een niche waarin de aanbieders weliswaar met dezelfde uitdagingen te maken hadden, echter deze specialisten hadden hun krachten/kennis/stem nog niet gebundeld in een eigen vereniging, dit in tegenstelling trouwens tot de producenten (VNCI) en de handelaren (VHCP) van chemische producten. Een aantal van deze opslagbedrijven was weliswaar ook lid van de VHCP, echter het was duidelijk dat de meerderheid van de leden, de handelaren dus, met totaal andere uitdagingen zaten dan de opslagbedrijven. Om “ons soort bedrijven” toch dat podium en aandacht voor ‘onze uitdagingen” te geven heb ik besloten om, tezamen met Lucien Govaert en Floris Rhemrev (van Farmusol) de VNCW op te richten.’
Meteen na de oprichting heb ik tegen Lucien Govaert, die toentertijd als SHQE-manager ook bij Te Winkel & Oomes werkzaam was gezegd, dat ik mij maximaal wilde inzetten voor de VNCW, echter dat ik dat, in tegenstelling tot Lucien op de achtergrond zou gaan doen, dus niet in een bestuursfunctie. De reden hiervoor was dat 2 van de 3 oprichters bij hetzelfde bedrijf werkte. De VNCW hadden we opgericht voor alle bedrijven, die zelf gevaarlijke stoffen opsloegen en ik wilde kost wat kost voorkomen dat, ten onrechte, de indruk zou ontstaan dat de VNCW was opgericht als slechts een vehikel voor Te Winkel & Oomes en Farmusol. Te Winkel & Oomes (inmiddels omgedoopt tot TWO Chemical Logistics) was t/m medio 2013 onderdeel van de Emons Group. Binnen de directie van Emons was intussen het besluit genomen dat TWO, vanwege strategische redenen, verkocht zou worden (Emons was immers meer een transportbedrijf dan een opslagbedrijf). Deze verkoop aan Broekman vond uiteindelijk in juli 2013 plaats. Zelf ben ik toen bij Emons gebleven en werd ik de CEO van het resterende deel van de groep.
Ik kijk nog altijd met heel veel plezier terug naar de 6,5jaar die ik als eindverantwoordelijke van TWO heb mogen opereren. Met name naar alle heisa, die in 2011 na de ramp bij Chemiepack ontstond. Opeens werden velen van ons soort bedrijven beschuldigd van allerlei overtredingen, ook wijzelf. En velen van die beschuldigingen waren nergens op gebaseerd, sterker nog: volstrekt onjuist. Het Bevoegd Gezag, de omwonenden, milieu verenigingen en last-but-surely-not-least de pers succesvol overtuigen van onze goede bedoelingen en het feit dat je als expert weet wat je doet en dat veiligheid te allen tijde voorop staat heb ik zelf ervaren als een van de mooiste periodes uit mijn ruim 30 jaar werkervaring. De VNCW speelde in die periode als spreekbuis van de opslagbedrijven een cruciale rol.
Zoals aangegeven ben ik in 2013 na de verkoop van TWO aan Broekman als enige werknemer niet mee overgegaan, maar bij Emons gebleven. Ik werd daar de CEO van de resterende 4 divisies. Helaas was er een verschil van inzicht met de eigenaar over het te voeren beleid en zijn wij uiteindelijk toch uit elkaar gegaan. Na een korte interim opdracht, ben ik nu werkzaam als verantwoordelijk directeur Benelux bij een logistieke dienstverlener, die weliswaar veel verpakte gevaarlijke stoffen vervoert, maar (helaas) nauwelijks opslaat. Linkedin
Luciën Govaert
‘Als SHQE manager bij het voormalig Te Winkel & Oomes (TWO) werd ik dagelijks geconfronteerd met de problemen waar de chemie logistiek mee te maken had. Zeker in die jaren waren er maar weinig adviesbureaus met verstand van zaken en werden we niet echt vertegenwoordigd door een branchevereniging. Wet – en regelgeving en zeker normen wijzigden regelmatig en we werden hiermee bezig gehouden, zonder dat er direct een antwoord beschikbaar was. Veel bedrijven in de branche waren zo ieder voor zich op zoek naar antwoorden. Dat leidde er uiteindelijk toe dat Thijs, Floris en ikzelf het idee opvatte een vereniging voor chemische opslag op te richten. En vanaf de oprichting was het een doorslaand succes. Met de oprichting van de vereniging werd ik aangewezen als Voorzitter en dat ben ik nu dus zo’n 10 jaar. Een functie die van tijd tot tijd veel gevraagd heeft, maar door de vele successen mij ook veel gebracht heeft.
Gevaarlijke stoffen spelen al vele jaren een rol in mijn leven. Naast mijn functie bij Te Winkel & Oomes had ik al een bedrijf opgericht met de naam SafetyNet Nederland. Dit bedrijf richtte en richt zich met name op WABO milieuvergunningen, ADR veiligheidsadvies en PS15 opslag. Met de groei van dit bedrijf en de groei van de vereniging heb ik de dan nog part time functie van TWO uiteindelijk opgezegd. Later kwam daar nog de adviesdiensten vanuit het praktijkbureau van VNCW Consultants bij. ‘
De kennis uit zijn adviezen en audits weet hij nu in te zetten voor zijn functie van Voorzitter en directeur van de vereniging. Tevens is hij (bestuurs)lid van diverse commissies en stichtingen. Zo schreef hij mee aan de PGS15, PGS14 en PGS6 en is hij bestuurslid van Stichting Veiligheid voorop. De functie van belangenbehartiger en die van adviseur weet hij strikt te scheiden. Echter staat de veiligheid in de keten bij hem altijd voorop en dat is ook de boodschap die hij voortdurend uitdraagt. Linkedin
Floris Rhemrev
De aanleiding om de vereniging op te richten was het feit dat de bestaande branche vertegenwoordigers niet bij onze business paste. De vertegenwoordigers van de chemische industrie zijn vooral georiënteerd op de procesindustrie en grote chemische bedrijven en de logistieke branche is te algemeen georiënteerd en mist de specifieke kennis ten aanzien van de opslag en handling van gevaarlijke stoffen. Door het opzetten van een specifieke vereniging worden onze belangen veel beter behartigd.
Ik ben de eerste drie jaar betrokken geweest in het bestuur van de VNCW. De branche was in die tijd bezig om een enorme inhaalslag te maken ten opzichte van de chemische industrie, steeds meer informeel ingerichte bedrijven zijn formeler geworden. Deze ontwikkeling was bij de bedrijven en de overheidsdiensten te zien, deze professionalisering wordt steeds verder doorgetrokken
Als het gaat om veranderingen met betrekking tot het onderwerp gevaarlijke stoffen en veiligheid dan zie ik dat de aandacht ervoor sterk is toegenomen. De kennis van alle betrokken partijen de keten als geheel is sterk verbeterd door bundeling van kennis en expertise. Steeds meer opdrachtgevers nemen ook de verantwoordelijkheid en kiezen er voor om samen te werken met de specialisten voor opslag en transport van gevaarlijke stoffen. Doordat deze kennis verder toeneemt zullen meer en meer taken van de klanten kunnen worden overgenomen door de specialisten en neemt de toegevoegde waarde en veiligheid sterk toe hetgeen de continuïteit garandeert en de enorme investeringen kan rechtvaardigen.
De vereniging moet de ingezette koers voortzetten, het delen van kennis, het vertegenwoordigen van de branche naar overheidsdiensten en het creëren van een netwerk van specialisten. Samen sta je sterk en is niet iedereen zelf het wiel aan het uitvinden. Ultieme doel zou wat mij betreft zijn om een standaard veiligheidsbeheerssysteem te ontwikkelen waar de gehele branche mee zou kunnen werken afgestemd op de behoefte van bevoegd gezag en de bedrijven. Hierdoor zijn trends en ontwikkelingen op veiligheidsgebied over de gehele branche beter te monitoren en maatregelen effectiever in te zetten omdat bedrijven met elkaar vergeleken kunnen worden. Linkedin
Ook geinteresseerd in de activiteiten van de vereniging? wordt lid of kom naar de ketendag van de chemie: Chemiebeurs.
Artikel vertaald uit het Engels / VNCW glossy